وبلاگ جیک

روایتی از جان دل بر پیکر جانان دل
راوی کجایی، راویی کجایی تنهای تنها
در این شلوغ سکوت نشسته ام
دل خوش به نامی
دل خوش به یادی
گم کرده ام تیمارِ دل را
از تو بجویم آه دلم را؟
بی تو سراب است چِشمان جانم
آه ای کجایید ای ساربانان
آه ای کجایید ای جان جانان
دل بی شما مُرد در ناگهانی
می بویم او را می جویم او را
تا کی بیاید داند خدا را

زمین خیس شده است از نم اشک های روزانه ما

آقا بیا و مرحم چشم های به انتظار نشسته مان شو

بیا و سکوت ابرهای بهم فشرده انتظار را بشکن

بیا و این بغض گرفته ما را از سینه دلتنگمان بزدا

آتشی بر فتنه ها افتاده است

سبزِ سبزم

رودباری از زیر پایم جاریست

کوک کوکم

ضربان قلبم را سکوت شب میشنود

آه ای وجود بی غبار ثانیه ها

آهسته تر روید

دنیایم بهتر می شود …