وبلاگ جیک

ای کاش قطره ای می بودم

می چکیدم از سر شوق

بر سر خاطره ها

تازه می کردم یادها

می کشیدم خطی بر سر فاصله ها

تو خیال بی رنگی نور
تو گمان بی آبی رود

باید انگار از این خاطره ها
رفت ماند از پی فاصله ها

شاید اما این غبار بی مهابا

بریزد از این خاکستر بی جان

کمی آن طرف تر، خط ایوان ملائک

می شکافد، تارهای عمق جان را
این همه بی خیالی می کشد، پیکر بی جان را

وای از این بی خیالی